چشم در مقابل چشم قرار گرفت! فقط چند لحظه طول کشید که هر دو بتوانیم بر اعصابمان مسلط شده و از کنار هم بی‌تفاوت رد شویم. انگار نه انگار که چیزی بینمان بوده و یا اینکه اصلا همدیگر را می‌شناسیم! اما خدا دانای نهان‌هاست: إِنَّ رَبِّی... عَلَّامُ الْغُیُوبِ (سباء/48)
نوشته شده توسط :فرزند زمان در 90/8/26 - 8:9 ع : : : نظر
